data aktualizacji: 22-05-2020, 03:15
Nawiewnik powietrza, określany także jako pasywny wlot powietrza, jest elementem wentylacji naturalnej. Nawietrzaki przeznaczone są do stosowania w pomieszczeniach z wentylacją grawitacyjną oraz mechaniczną wywiewną. Są one niewielkimi urządzeniami wentylacyjnymi, które montowane jest w oknie lub w ścianie. Zastosowanie nawiewników zapewnia właściwy napływ powietrza zewnętrznego do pomieszczeń z wywiewem grawitacyjnym.
Nawiewniki powietrza stają się powoli obowiązkowym elementem wyposażenia każdego domu. Od wielu lat wymagania dotyczące izolacyjności cieplnej nowo budowanych budynków rosną, co wymusza większą szczelność produkowanych okien. Dawniej w większości domów i mieszkań to właśnie nieszczelności w oknach dostarczały powietrze do pomieszczeń. Na przestrzeni ostatnich 20 lat zwiększanie szczelności okien doprowadziło do pojawienia się problemów z wentylacją. Nowoczesna stolarka zapewnia mianowicie oszczędność energii, ale jednocześnie ogranicza również dopływ powietrza niezbędnego dla potrzeb wentylacyjnych, dlatego konieczny jest montaż nawiewników.
fot.: nawiewnik powietrza Brevis
Na rynku dostępne są trzy rodzaje nawiewników powietrza, które różnią się między sobą sposobem działania:
fot.: Brevis - Nawiewniki powietrza VENTAIR HIGROSTER
fot.: manualny nawiewnik ciśnieniowy Ventec VT 501 + okap zewnętrzny OZ1
Przepływ powietrza 30 m3/h
Nawiewniki powietrza zwykle montowane są w oknach, ale częstym rozwiązaniem jest takż ich montaż w roletach zewnętrznych lub w górnej części ścian zewnętrznych. Wysokość, na której zaleca się instalację nawiewników, to co najmniej 2 m od posadzki, bowiem powietrze na tej wysokości jest na tyle ciepłe, że napływające z zewnątrz powietrze nagrzewa się od niego i nie powoduje powstawania przeciagów.
Nawiewniki mogą być montowane w oknach zarówno przez producenta w czasie ich produkcji lub też można je zainstalować do okien już wstawionych. Mogą one być zamontowane pomiędzy górną krawędzią szyby zespolonej a ramiakiem skrzydła, ale wygodniej jest umieścić nawiewnik w profilu skrzydła lub ościeżnicy. Nawiewniki można montować we wszystkich typach okien. Na rynku oferowane są również nawiewniki powietrza, które montowane wewnątrz profilu okien, ale ten rodzaj nawiewników musi zostać wmontowany w czasie produkcji okna.
Aktem prawnym, który zawiera uregulowania dotyczące nawiewników jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 roku (Dz. U. z 2008 r. Nr 201, Poz. 1238). Rozporządzenie to obowiązuje od 1 stycznia 2009 roku a jego uregulowania dotyczą infiltracji okien. Zgodnie z tym aktem prawnym współczynnik infiltracji powietrza dla otwieranych okien i drzwi balkonowych powinien wynosić nie więcej niż 0,3 m3/(m*h*daPa2/3).
Współczynnik infiltracji powietrza "a" oznacza ilość powietrza ilość powietrza, jaka przenika w ciągu 1 godziny przez 1 metr szczeliny okna lub drzwi balkonowych, przy różnicy ciśnień 1 daPa/m3.
Przepisy Rozporządzenia Ministra Infrastruktury obowiązują w odniesieniu do budynków nowo projektowanych oraz poddawanych przebudowie, rozbudowie, nadbudowie, czy zmianie sposobu użytkowania. Zgodnie z przepisami Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 roku nowo produkowane okna powinny być bardzo szczelne. Przed wprowadzeniem tego rozporządzenia okna o współczynniku infiltracji 0,5-1,0 m3/(m·h·daPa2/3) mogły być wprowadzone do obrotu bez konieczności stosowania dodatkowych elementów nawiewnych. Obowiązek wyposażenia w nawiewniki istaniał, jeżeli ten parametr był niższy, niż 0,3 m3/(m·h·daPa2/3),dla przedziału 0,3 a 0,5 nie było takich wymagań. Natomiast wraz z wprowadzeniem tego Rozporządzenia współczynnik infiltracji dla otwieranych okien i drzwi balkonowych powinien wynosić nie więcej niż 0,3 m3/(m·h·daPa2/3).
Dopływ powietrza zewnętrznego na potrzeby wentylacyjne należy zapewnić przez urządzenia nawiewne umieszczone w oknach, drzwiach balkonowych lub innych częściach przegrody zewnętrznej. Zgodnie z Rozporządzeniem każde okno, które pełni funkcję wentylacyjną, musi posiadac nawiewnik. Jedynym wyjątkiem od tego obowiązku są pomieszczenia w których zastosowano wentylację mechaniczną nawiewną lub nawiewno-wywiewną (np. rekuperacja). W tym przypadku okna pozostają w pełni szczelne.
Ponadto obowiązują też przepisy, które regulują parametry nawiewników. Każdy nawiewnik, który jest wprowadzany do sprzedaży na polski rynek musi spełniać określone kryteria zgodne z wymaganiami zawartymi w Normie Polskiej PN-B-03430:1983 wraz ze zmianą Az3:2000 "Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej - Wymagania." Norma ta podaje, że strumień objętości powietrza przepływającego przez całkowicie otwarty nawiewnik (przy różnicy ciśnienia po obu jego stronach 10 Pa) powinien wynosić odpowiednio:
Innym wymaganiem, jaki powinny spełniać nawiewniki jest ich szczelność. Zgodnie z obowiązującymi przepisami nawiewniki nawet w pozycji zamkniętej powinien dostarczać minimalną ilość powietrza. Wymóg ten określa, że miniamlny przepływ powietrza powinien wynosić 20-30% wydajności maksymalnej danego nawiewnika.
Poza polskimi regulacjami określającymi infiltrację okna oraz wymagane parametry nawiewników istotne znaczenie ma także norma europejska EN 13141-9 Wentylacja budynków – Badanie właściwości elementów/wyrobów do wentylacji mieszkań – Cześć 9: Nawiewniki powietrza zewnętrznego regulowane w zależności od poziomu wilgotności. Polska przyjęła tą normę w dniu 25 czerwca 2008 roku, jako PN-EN 13141-9:2008. Norma ta określa obowiązek przeprowadzenia dodatkowych badań w odniesieniu do nawiewników higrosterowanych. Badania te mają na cele analizę wpływu temperatury i wilgotności względnej na działanie nawiewnika.
Pierwsze badanie przeprowadzane jest metodą izotermiczną i podczas tego badania przyjmuje się, że temperatura zewnętrzna i wewnętrzna oraz wilgotność względna zewnętrzna pozostają stałe, natomiast zmianie ulega poziom wilgotności względnej wewnętrznej.
